Napisałam tę opowieść, ponieważ pragnę przybliżyć perspektywę osób zagubionych w nieprzewidywalności życia. Ukazać ich wewnętrzne zmagania podczas trudnych chwil oraz chęć zmiany. Skłonić do pochylenia się nad usposobieniem w stosunku do drugiego człowieka i nad złożonością zdarzeń w naszej codzienności.
Czasem dobre słowo pozwala tchnąć w kogoś nadzieję, odbudować utracone skrzydła, a także ukoić wspomnienia wewnętrznych blizn.
Recenzje:
„Echo mroku” to kolejna inspirująca powieść Ani, która z wrażliwością i głębią porusza temat trudnych emocji. Mrok staje się tu metaforą kryzysów psychicznych i wewnętrznego zagubienia. Autorka pokazuje, że kryzys nie musi oznaczać końca- przeciwnie, może stać się początkiem nowej drogi. Książka pomaga zrozumieć, że światło zawsze istnieje, nawet jeśli chwilowo go nie dostrzegamy.
Ewelina Lass, Psycholog
Blizny nie zawsze są tym, co dostrzegamy w lustrze- to nie tylko ślady po operacjach, urazach, czy trądziku. Często te najgłębsze, najbardziej bolesne, pozostają niewidoczne- ukryte w ciele, czy niewyrażonych emocjach. Anna Kubat w swojej książce w niezwykle poruszający sposób pokazuję, jak wiele znaczą wewnętrzne blizny i jak bardzo wpływają na nasze codzienne życie. Książka staje się bliska każdemu, kto kiedykolwiek zmagał się z bólem- tym widocznym lub skrytym. To lektura, która daje siłę i nadzieję, by spojrzeć na siebie całościowo- z uwagą, troską i zrozumieniem.
Małgorzata Pacholec, Instytut Kobiecego Piękna
E.Lass –
Przeczytałam jednym tchem. Jest to książka, którą powinien przeczytać każdy nastolatek zwłaszcza ten w kryzysie. Książka daje też wiele wskazówek rodzicom, którzy często nie rozumieją dorastającego dziecka. Ksiazka daje zrozumienie procesu ZMIANY ! Na końcu książki FANTASTYCZNE refleksje autorki domykające temat. Jestem pełna podziwu dla lekkiego pióra autorki. Sama po przeczytaniu tej książki jestem pełna własnych przemyśleń i wewnętrznie zmotywowana do działania z własnymi celami.Ta książka ma moc. Dziękuję 🍀❤️
Artysta –
Echo mroku” Anny Kubat to poruszająca i uczuciowa historia o dojrzewaniu, której siłą jest wyjątkowa wrażliwość i prawdziwość emocji. Główna bohaterka – nastolatka w ostatniej klasie liceum – zmaga się z samotnością, brakiem miłości, i uczuciami zagubienia, a zarazem szuka swojej drogi ku światłu i nadziei. To opowieść o tym, jak jedna decyzja może stać się przełomem, jednocześnie prowadzącą w mrok lub – odwrotnie – ku zmianie. Autorka pięknie i delikatnie prowadzi czytelnika przez wewnętrzne zmagania bohaterki, przez stawianie oporu, poczucie osamotnienia, aż po moment, gdy zaczyna dostrzegać wartość siebie i szansę na lepsze jutro. Książka to doskonały balans między mrokiem a siłą odnajdywania światła w sobie
Tomasz –
Książka Echo Mroku Anny Kubat bardzo mnie wciągnęła od pierwszych stron. Czytając ją, odnalazłem w wielu momentach własne doświadczenia z młodości, co sprawiło, że historia stała mi się szczególnie bliska i autentyczna. To pozycja, która trafia zarówno do młodzieży, jak i ich rodziców – każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Autorka w niezwykle wrażliwy, a jednocześnie psychologicznie głęboki sposób ukazuje zmagania bohaterki z samą sobą i światem. Książka daje nadzieję, wskazuje, że nawet w trudnych chwilach można odnaleźć w sobie siłę do zmian i obrać drogę do stawania się lepszym człowiekiem. Dla mnie to nie tylko powieść, ale także swego rodzaju podręcznik psychologii życia – pokazuje mechanizmy ludzkich emocji, relacji i wyborów. Rodzicom może pokazać z czym borykają się nastolatki, natomiast młodym ludziom, może pomóc w lepszych wyborach na starcie wchodzenia w dorosłe życie. Gdyż lepiej uczyć się na błędach innych niż swoich.
To wartościowa, mądra i poruszająca lektura, którą szczerze polecam każdemu
Patrycja –
Jest to godna polecenia książka, z której można wiele wynieść, a przede wszystkim zrozumieć punkt widzenia nastolatka. Książka ukazuje świat wewnętrzny młodej osoby – jej emocje, konflikty, potrzebę przynależności i uznania. Uważam, że dzięki tej książce wielu rodziców będzie mogło wywnioskować dlaczego ich dziecko się wycofuje, buntuje czy wagaruje. Autorka na własnym przykładzie opisuje, że niepokojące zachowania to często nic innego jak wołanie o pomoc. Warto przeczytać.